Vanmorgen, in een overvolle trein, verraste Spotify me met een nummer dat diep binnenkwam: Somebody’s Child van Blessing Offor. Somebody’s Child by Blessing Offor.
Stel je het voor: schouder aan schouder met onbekenden, nauwelijks ruimte om te ademen, ochtendhumeur alom. Als jij een beetje op mij lijkt, is je eerste instinct op zo’n moment waarschijnlijk irritatie of je terugtrekken.
Dat was ik. Geïrriteerd. Afgesloten.
Tot Blessing zong:
“We’re all somebody’s child.”
En ineens veranderde alles. Ik keek op en zag weer mensen. Geen obstakels of irritaties, maar mensen met verhalen. Ik besefte dat ik ze als objecten was gaan zien. Maar ieder van hen? Iemands hartzeer. Iemands vreugde. Iemands reden om door te gaan.
Dat is de kern van wat ik people-minded leadership noem.
Wat is People-Minded Leadership?
People-minded zijn betekent kiezen voor leiderschap met empathie, menselijkheid en verbinding. Het betekent dat je de persoon tegenover je echt ziet (niet alleen hun rol, titel of taak) en je herinnert dat diegene iemands hele wereld is.
En het mooiste?
People-minded leadership is niet alleen voor mensen met formele autoriteit. Het is een manier van zijn voor iedereen, overal, altijd.
Van frustratie naar verbinding
Laten we teruggaan naar die drukke trein.
Het had een standaard vervelende ochtend kunnen zijn. Maar het lied gaf me een ander perspectief. Het nodigde me uit om iedereen daar te zien als iemand die intens geliefd is. Iemands waarom.
Dus hier is een vraag:
Denk terug aan de laatste keer dat je echt boos was op een collega, een vriend, of misschien een vreemde. Wat zou er gebeuren als je je op dat moment had voorgesteld dat die persoon iemands kind is? somebody’s child?
Zou je anders spreken? Met meer mildheid reageren?
Begrijp me niet verkeerd, slecht gedrag hoef je niet goed te praten, en frustraties mogen er zijn. Maar wanneer we eerst door een menselijke lens kijken, verandert onze reactie vanzelf: van oordeel naar nieuwsgierigheid, van ongeduld naar begrip.
Dat is wat people-minded leadership van ons vraagt.
Niet alleen als het makkelijk is, maar juist als het moeilijk wordt.
Een uitnodiging
Wie ga jij vandaag engagen, enablen of empoweren?
Misschien een collega die er de laatste tijd niet helemaal bij is.
Misschien een manager die het zichtbaar zwaar heeft.
Misschien een vreemde die per ongeluk tegen je aan liep in de trein.
Of misschien ben jij het zelf.